Selain kaya dengan peribahasa, bahasa Melayu juga mempunyai simpulan bahasa yang merujuk kepada kata-kata ringkas atau
rangkaian perkataan yang dirumuskan dalam susunan tertentu yang membawa maksud
tertentu. Simpulan bahasa ini juga boleh diertikan sebagai bahasa
kiasan yang digunakan secara meluas dalam kehidupan sehari-hari.
Simpulan bahasa ini mempunyai ungkapan yang mantap dan
mempunyai maksud yang khusus. Ia mempunyai maksud yang berbeza daripada makna
harfiah kata-kata dalam ungkapan. Biasanya simpulan bahasa terdiri daripada dua
patah kata yang membawa maksud yang tepat dan padat. Antara contoh simpulan bahasa beserta maknanya adalah seperti berikut :
1. Anak buah. (orang
yang berada di bawah pengawasan seseorang ketua seperti ketua pejabat atau
penghulu.)
2. Muka talam. (tak tahu malu.)
3. Tua keladi. (Seseorang
yang sudah lanjut usianya tetapi perangai tidak senonoh atau jahat.)
4. Tangkai jering. (kedekut)
5. Cakar ayam. (tulisan yang buruk)
ULASAN : Kewujudan simpulan bahasa sememangnya menggambarkan
keindahan bahasa dan bangsa. Selain itu, simpulan bahasa juga membawa pelbagai
fungsi seperti fungsi sindiran, kiasan, dan sebagainya. Kepelbagaian fungsi
dalam simpulan bahasa juga membawa kepada kepelbagaian makna dalam simpulan bahasa
yang diciptakan. Simpulan bahasa merupakan khazanah yang tidak dapat
dilupakan oleh semua masyarakat terutamanya masyarakat Melayu. Simpulan bahasa
mempunyai keunikannya yang tersendiri yang mana mempunyai pelbagai makna dan
pengelasan serta bentuk yang membuatkan simpulan bahasa itu lebih menarik dan
mudah untuk diingati.
......
Tiada ulasan:
Catat Ulasan